Geschiedenis van inmiddels 150 jaar

Caspar Ludwig Opländer – beter bekend als Louis – richtte in 1872 "koper- en messingwarenfabriek Louis Opländer" in Dortmund op. Deze onderneming produceerde distillatieapparatuur voor de drankenindustrie. Dat is de grondslag van de oprichting van Wilo. Hierna volgde een ongewone ontwikkeling die leidde tot zijn positie als innovatieleider.

Inmiddels kijkt Wilo terug op 150 jaar bedrijfsgeschiedenis. In deze periode heeft Wilo wereldwijd haar stempel gedrukt op zaken die nu gangbaar zijn. Eén ding is altijd hetzelfde gebleven: de innovatiekracht en het plezier van Wilo. Van de innovatie van stoomverwarmers en warmwaterverwarmingssystemen tot slimme oplossingen, van de koperfabriek "Louis Opländer" tot Wilo, de digitale pionier van de pompindustrie.

De evolutie van de stoomverwarming naar de warmwaterverwarming gebeurde niet abrupt. Het duurde jaren voordat de voordelen van warmwaterverwarmingssystemen uiteindelijk de overhand kregen. Maar één ding bleef, de traagheid van de natuurlijke circulatieverwarming. Deze traagheid bestond door de grote hoeveelheid water in het systeem. Naast het bedrijf Opländer zochten ook wetenschappers naar een oplossing voor dit probleem.

In 1924 werd het “XI. Kongreß für Heizung und Lüftung” (11e congres voor verwarming en ventilatie) in Berlijn georganiseerd. Dr. Melchior Wirtz gaf hier een lezing over het onderwerp “versnelde circulatie”. Wirtz was een vooraanstaande privédocent wiens wetenschappelijke focus lag op de fysica van verwarmingssystemen. Hij zou het probleem van de versnelde circulatie zeker met Louis Opländer hebben besproken. Een ander bedrijf had een axiaalpomp gebouwd als circulatieversneller. Een waterstraal die een Pelton-wiel de pomp aandreef. Dit was een erg belangrijk nadeel. Door de alsmaar stijgende kosten voor water, was deze oplossing economisch niet haalbaar.

In 1926 kwam Wilhelm Opländer bij zijn vader werken. Samen werkten vader en zoon om een functionele, maar bovenal economische circulatieversneller te ontwikkelen. Een pomp! Zij zagen[BH1] in dat daarvoor elektriciteit nodig was. Dit was inmiddels redelijk betaalbaar. De pomp moest zo klein en licht mogelijk zijn. Je moest het kunnen inbouwen in het bestaande leidingwerk. De Opländers identificeerden de pijpbocht als een geschikte installatielocatie. En zo lassen ze de eerste prototypes. Ze deden proeven met door elektromotoren aangedreven pompen.

In 1928 slaagde Wilhelm Opländer, (hiernaar is Wilo genoemd) er uiteindelijk in om de circulatieversneller te ontwikkelen. Een jaar later patenteerde hij het idee. Een “circulatieversneller bestaande uit een propeller in de leidingen van een warmwaterverwarmingssysteem”. Deze uitvinding was een mijlpaal voor de verwarmingstechniek en de geboorte van Wilo. De pomp verhoogde niet alleen het comfort. Het verminderde ook materiaalverbruik, doordat kleinere leidingdoorlaten mogelijk werden. En het opende geheel nieuwe mogelijkheden in verwarmingssystemen.

In 1934 waren er al acht verschillende typen Wilo-pompen met draaistroom, wisselstroom of gelijkstroom. Het eenvoudigste model, de S25, woog 12 kilogram. Met de 33 watt motor verplaatste de pomp tot 300 liter water per uur. De krachtigste pomp, de N156 werkte met de druk van een waterkolom van 100 centimeter. Deze pomp woog 70 kilogram en kon met een vermogen van 900 watt tot 45.000 liter water per uur transporteren. Ondanks de verscheidenheid aan modellen waren er op dat moment slechts circa 400 pompen geïnstalleerd. Maar de doorbraak was nabij.

Met elk jaar dat deze circulatieversneller betrouwbaar en efficiënt functioneerde, namen de bedenkingen af. De innovatie kenmerkte zich door de hoge efficiëntie, een laag stroomverbruik en dus minimale bedrijfskosten. Daarnaast had het een rustige loop en was het eenvoudig te installeren. Een ware revolutie voor die tijd. Er is geen revolutie die in een dag landt, het heeft tijd nodig. Al snel liepen de verkopen op van honderden tot duizenden "Wilo-pompen".

De hierboven beschreven nadelen wilde Louis Opländer al sinds de jaren dertig ondervangen. Het idee was om gebruik te maken van een elektromotor met watergesmeerde rotor. Er waren enkele ontwerpen voor een natlopercirculatiepomp. Hier werd de rotor niet gesmeerd door olie, maar met het toch al aanwezige water.

De opvolgende jaren gebruikte Wilhelm Opländer deze ideeën als basis voor zijn eigen afwegingen. In zijn patent uit 1949 beschreef hij een eerste circulatieversneller op waterbasis met natlopertechniek motor. De rotor bevindt zich en functioneert in het te transporteren water. De rotorkamer is door een waterdichte bus gescheiden van het stroomvoerende deel van de motor (stator).

Een buitengewoon dunne wand van slechts enkele tienden van een millimeter scheidde de natte en droge kamers. Sinds de introductie van de Wilo-Perfecta, in 1953, past Wilo dit succesvol toe in de pompproductie. Terwijl men in het begin een dunne metaalfolie gebruikte, is kunststof tegenwoordig het materiaal dat men voor deze geavanceerde technologie gebruikt. Dit vermindert vortexverliezen en verhoogt het rendement van de pomp aanzienlijk.

Patent DE 807589 A, 19 maart 1949 Wilhelm Opländer

Watercirculatieversneller voor verwarmings- en koelsystemen. Uitgifte van octrooi DE 807589 C, 19 april 1951

Octrooiclaims:

1. Elektrisch bediende circulatieversneller voor inbouw in het leidingwerk, vooral bij verwarmingsinstallaties waarin een propellerarm het water verplaatst, met als kenmerk dat de aandrijfmotor (m,n) zodanig in het leidingwerk zelf is ingebouwd dat het motoranker (m) de propellerarm (f) in de vorm van een ring omgeeft en ermee in het water circuleert terwijl de stator (n) van de motor in een van het water afgesloten kamer is geïnstalleerd.

De ontwikkeling van de natloperpomp was een mijlpaal, niet alleen voor het in Dortmund gevestigde bedrijf. Het functionele basisprincipe is vandaag de dag nog steeds belangrijk voor de verwarmingstechnologie in heel Europa en vele landen van de wereld.

De eerste jaren na de oorlog nam de vraag naar verwarmingssystemen voor nieuwbouwwoningen enorm toe. In deze tijd was er een nijpend tekort aan materialen. Het kostte dan ook veel moeite voldoende te produceren om aan de marktbehoefte te voldoen.

Terwijl hij deze uitdagingen aanging, werkte Wilhelm Opländer aan het verfijnen van de natloper-pomptechnologie. Deze wordt door zijn patent beschermd. Hij vond een partner in Zwitserland die zijn expertise kon inbrengen.

Terwijl Europa tussen 1939 en 1945 in oorlog was, bleef Zwitserland neutraal. Het land had technische vooruitgang geboekt. Dr. Karl Rütschi werkte voor pompfabrikant Pumpenbau Brugg. Hij had een soortgelijk idee, voor een onderhoudsvrije verwarmingspomp zonder stopbus, op de markt gebracht. Het was een kleine maar krachtige pomp die na installatie geen onderhoud had. Het te transporteren verwarmingswater smeerde de pomp.

Verder was hij erg stil en had hij nauwelijks last van gebruikssporen. Wilhelm Opländer zag het potentieel. Net als eerder, toonde het bedrijf een intuïtie voor de behoeften van de komende tijd.

In 1952 splitste het bedrijf van Louis en Wilhelm Opländer zich. Er ontstonden twee verschillende vestigingen: verwarmingsbedrijf Louis Opländer en pompfabrikant Wilo.

Datzelfde jaar nam Wilhelm Opländer de licentie over van Dr. Karl Rütschi voor zijn onderhoudsvrije circulatiepomp zonder stopbus. Samen met de technische oplossingen van Opländer bevond het bedrijf zich nu op het snijvlak van technologie.

Wilo wist de licentie te verkrijgen voor Duitsland. Dit hield in dat deze innovatieve natlopertechnologie daar mocht worden geproduceerd en verkocht. Het was niet alleen een kwestie van afgewerkte onderdelen in elkaar zetten. Bovendien was de pomp pas kort daarvoor in Zwitserland geïntroduceerd en was er nauwelijks praktijkervaring. Dat moest het bedrijf zelf in Duitsland halen.

Om te kunnen produceren had Opländer nog een partner nodig. Een partner voor de productie van het gecompliceerde en kwetsbare motoronderdeel. Dit was nogal een uitdaging omdat onderdelen niet bekend waren in Duitsland. Het gaat dan om de motor in blik met een buitengewoon dunne scheidingswand. De scheidingswand was slechts tussen de 0,1 en 0,3 millimeter dik. Wilo zocht een samenwerking met Bauknecht voor de productie hiervan. Zij hadden al ervaring met dit soort motoren.

Het pompgedeelte met het huis, de waaier en de afdekplaat was hun minste zorg. Het blik moest de, in het water lopende, rotor hermetisch scheiden van de stator. Het was een enorme uitdaging om de stator droog te houden.

Ondanks het uitdagende ontwerp had Bauknecht na zes maanden vijf motortypes ontwikkeld. Ondertussen hadden Wilhelm Opländer en zijn medewerkers de pomphuizen voltooid. Zo zag begin 1953 de eerste Wilo-Perfecta het levenslicht. De introductie van deze serie luidde het einde in van de in 1929 gepatenteerde circulatieversneller.

Het peilglas

Wilo bewees zijn klantvriendelijkheid al tientallen jaren met zijn onderhouds- en serviceaanbiedingen. Het kijkglas van de Perfecta-pomp was een volgende mijlpaal op deze weg. Als handelsmerk van het bedrijf werd dit aan de motorzijde van de pomp geïnstalleerd.

Deze interessante unieke eigenschap maakte de circulatiepomp buitengewoon aantrekkelijk, en niet alleen visueel. Het kijkglas bood ook een zeer eenvoudige manier om de werking en draairichting te controleren. Je kunt het kijkglas gedurende het bedrijf verwijderen om de pomp-as te reinigen. Je controleerde ook heel eenvoudig, zonder het systeem af te tappen, of de pomp-as nog wel soepel beweegt.

Het kleine apparaat ontving in 1964 de iF DESIGN AWARD voor zijn innovatieve ontwerp. De Wilo-Perfecta kenmerkte zich doordat hij onderhoudsvrij was en een lange levensduur, lage slijtage en geluidsniveau had. De Wilo-Perfecta zorgde decennialang voor het succes van Wilo. De pomp fungeerde bij miljoenen huishoudens als middelpunt van het verwarmingssysteem.

Met als basis de verwarmingscirculatiepomp ontwierp Wilo een natloperpomp voor de tapwatervoorziening. Deze circulatiepomp is verantwoordelijk voor het transport van warm water naar de tappunten zoals douche, wastafel of gootsteen. Om hier voordeel te behalen is het nodig om een ringleiding te installeren. Net als bij verwarmingssystemen loopt dit leidingwerk zo dicht mogelijk langs de tappunten. De pomp circuleert vervolgens het in een reservoir opgeslagen (warme) water. De leiding zorgt dat het warme water zo dicht mogelijk langs de tappunten circuleert. Hierdoor is het warme water dus snel beschikbaar op het tappunt. Dit vermindert het waterverbruik en verhoogt tegelijkertijd het comfort.

De pH-waarde van het water is een belangrijke parameter bij de selectie van leidingen en pomponderdelen die in contact komen met het water. Onvoldoende waterhardheid leidt tot corrosie in metalen leidingbuizen en de mechanische componenten van de pomp. Zeer hard water kan kalkaanslag en een verstopping veroorzaken. De pH-waarde van drinkwater ligt in het neutrale tot licht alkalische bereik tussen 7,0 en 8,5 pH. De ontwikkelaars van Wilo zochten daarom naar de optimale materialen voor deze pH-waarde. Zo voorkomen zij dit soort schades.

Ook in 1968 reageerde Wilo opnieuw vooruitziend op een opkomende trend. Veel welgestelde Duitsers wilden nu een zwembad bouwen voor hun nieuw gebouwde huizen. Met Wilo Swimming Pool Technology richtte het bedrijf zich op deze aangepaste behoefte. Deze afdeling produceerde en verkocht tot 1996 hoogwaardige filtersystemen voor openbare en private zwembaden. Daarnaast verkocht het ook accessoires zoals verwarmingen, zwembadapparatuur, kleppen en waterbehandelingsproducten. Wilo drong erop aan te blijven werken aan innovatieve technologie. Zo ontwikkelde het een zelfaanzuigende, geluidsarme zwembadfilterpomp met natlopermotor in 1988. De nieuwe unit bevatte een kunststof pomphuis met een geïntegreerd filter.

De ontwikkeling van een bypassklep was nog een mijlpaal op weg naar de ideale pomp. Dit drukverschilventiel wordt in het verwarmingscircuit tussen de aanvoer- en retourleiding ingebouwd. Zo waarborgt de hydrauliek de mechanische invloed. Door het bewegende water kan de druk hoger zijn. In dat geval activeert de bypassklep om deze druk te compenseren.

In de begintijd van cv-installaties waren de circulatiepompen nog niet zo goed mogelijk afgesteld. De precieze dimensionering van het verwarmingssysteem was toen nog zeer tijdrovend en kostbaar. Om voor voldoende warmtebehoefte te zorgen werden daarom in veel gevallen overmaatse pompen toegepast. Met de introductie van de bypassklep (in 1968) verminderde de onaangename geluiden aanzienlijk.

Het openen van het nieuwe onderdeel verlaagde de opvoerhoogte in het verwarmingssysteem en verminderde het geluid. Het afgiftevolume van de pomp was traploos op 0 in te stellen, afhankelijk van de gebruikersbehoefte. Een lage waarde was doorgaans voldoende om de prestaties van de verwarming te garanderen. Bij onvoldoende transport van water van de ketel naar de radiatoren werden kamers onvoldoende warm. Het aanpassen van het afgiftevolume gebeurt door de bypassklep op een hogere waarde in te stellen. Deze mechanische aanpak was ook een goede oplossing om de verwarmingskosten te verlagen. Tot dan toe werkten de verwarmingspompen onafhankelijk van de werkelijke behoefte. De pomp werkte ook nog eens als de verwarming niet eens in bedrijf was. Dit was onnodig.

Met de bypassklep werd het mogelijk om de toevoer af te stemmen op de behoefte. Zo verbeterde het warmtegebruik in de kamers en verminderde direct de verspilling van grondstoffen. Het besparingspotentieel bleef toch beperkt, doordat het stroomverbruik van de pomp nauwelijks verminderde. Om tot een energiezuinige vermogensaanpassing te komen, waren andere oplossingen nodig.

In het volgende decennium concentreerde Wilo zich met name op nieuwe bedrijfsterreinen. Vervolgens introduceerde Wilo de meerstandenschakelaar voor de verdere optimalisatie van de pomptechnologie.

Tijdens de ontwikkeling moesten diverse technologische uitdagingen worden opgelost:

• De elektronica moest klein genoeg zijn om in een behuizing op de pomp te passen. Een frequentieomvormer voor een 4 kilowattmotor had evenveel ruimte nodig als een linnenkist. Deze moest ook nog eens met olie worden gekoeld. Het was niet mogelijk om deze elektronica aan de pomp te bevestigen. Daarom concentreerde Wilo zich in eerste instantie op pompen met een veel lager vermogen. De miniaturisering was halverwege de jaren tachtig al heel ver gevorderd. Nu werd integratie van de besturings- en vermogenselektronica in een behuizing op de pompen ook mogelijk.
• De elektronica mag geen bijgeluiden veroorzaken. Dit inzicht verkreeg Wilo uit het elektronische schakelapparaat AS08. Hierin gebruikte het de fasehoekregeling, welke niet geheel ruisvrij was. In sommige systemen werden de zoemgeluiden door het hele gebouw overgedragen. De ontwikkelaars hadden een oplossing nodig die zo stil mogelijk werkte.
• De hydraulische grootheden moeten bekend zijn om de pomp goed aan te sturen. Drukverschil en volumestroom moeten bekend zijn. Om het drukverschil op een gewenste waarde te regelen, moeten deze bekend zijn. Het is vergelijkbaar met een auto. Als je in de stad 50 km/u wilt rijden, moet je de huidige snelheid kennen. Alleen zo kun je beoordelen of je te snel of te langzaam rijdt. De AS08 schakelkast loste deze taak op dankzij een externe verschildruksensor. Het was toch duur en moest ook ter plaatse worden bekabeld.

De dompelmixers ondersteunen de microbiologische processen zo goed mogelijk binnen het biologische zuiveringsproces. De langzame propeller van de Wilo-EMU TRE verzorgt de langzame constante stroom in het bassin. Deze constante stroom houdt zuiveringsslib in beweging. Dit voorkomt afzetting op de bodem van het bassin.

Beluchting is nodig om de biologische processen in stand te houden. De luchtstroom werkt als een muur. Een goede interactie tussen beluchting en het mengproces zorgt voor een gelijkmatige slibverdeling. Ook bij ongunstige instroomomstandigheden.

Het minimaliseert de benodigde energie die per kubieke meter toegevoerd slib. Dit door gebruik te maken van een zeer efficiënte asynchrone motor en een zeer efficiënte versnelling. Daarnaast draagt de uitgebalanceerde hydrauliek in deze speciale machines zijn steentje bij. Een optimale maatvoering is hierbij uiterst belangrijk. Wilo introduceerde dimensioneringssoftware om het perfecte aantal en de positie van mixers te berekenen. Daarnaast introduceerde Wilo ook andere belangrijke functies.

In 1996 werden de grote afvalwaterzuiveringsinstallaties in Bottrop uitgerust met EMU-mixers van Hof. In 2016 installeerde Wilo de nieuwste zeer efficiënte Wilo-dompelmixers in de volledige omgebouwde actief-slibbehandelingsinstallatie.

De mixers zijn continu in bedrijf. Belangrijk is het onderhoud tot een minimum te beperken en een lange levensduur te garanderen.

Hiervoor vonden we verschillende technische oplossingen:

• De motor- en tandwielkasten zijn gemaakt van gietijzer met een speciaal gepatenteerde Ceram-coating. Corrosie door constant contact tussen de mixer met dompelmotor en het water wordt zo voorkomen.
• De geometrie van de kunststof bladen zorgen voor een energiezuinige en verstoppingsvrije werking. De ophoping van plakkerig vezelachtig materiaal wordt dankzij de vorm van de mixer voorkomen. Bovendien konden kleinere elementen uit de clarifier zich niet zo gemakkelijk aan de bladen hechten.
• Ook voorkwam men verstopping door de mixer gericht in en uit te schakelen.
• Optioneel levert Wilo een roestvrijstalen daalinrichting. Hiermee kun je, bij onderhoud, de mixer gemakkelijk neerlaten en optillen.

*huidige modelnaam

Overname van EMU Unterwasserpumpen GmbH

In 2003 nam Wilo EMU Unterwasserpumpen GmbH in Hof en EMU Anlagenbau GmbH in Roth over. Het versterkte haar activiteiten binnen rioolwaterzuiveringstechnologie voor watervoorziening en afvalwaterverwerking.

Het idee ontstond doordat de eerste pompprototypes met laagspanningswikkeling waren ontworpen met 24 volt. Tot dan toe hadden alle pompen met asynchrone motoren 230 volt of 400 volt nodig. Er ontstonden voor dit nieuwe ontwerp totaal andere toepassingsgebieden. Ook ontstond het idee om een pomp te ontwikkelen met een elektronisch gecommuteerde gelijkstroommotor. Deze moest geschikt zijn voor een auto-accuspanning van 12 volt. Dit idee kwam tot stand dankzij een samenwerking met Mercedes. In 1996 werd het eerste prototype ontwikkeld

In 1997 vroeg BMW Wilo en zes gerenommeerde autotoeleveranciers, waaronder Bosch en Siemens, om deel te nemen aan een conceptwedstrijd voor een koelvloeistofpomp. Opnieuw kon Wilo zijn technische uitmuntendheid aantonen. Ondanks dat het bedrijf geen ervaring had als autotoeleverancier, won Wilo de wedstrijd.

Het werkingsprincipe van een elektronisch gecommuteerde gelijkstroommotor is volledig anders dan dat van een asynchrone machine. De nu veelgebruikte term EC-motor is afgeleid van de Engelse beschrijving voor: elektronisch gecommuteerde motor. Een asynchone machine wordt direct op het eenfasige of driefasige wisselstroomnet gebruikt. Om een borstelloze gelijkstroommotor te gebruiken is besturingselektronica nodig.

De rotor van de borstelloze gelijkstroommotor bestaat uit een magneet. Deze magneet roteert door een extern gegenereerd magnetisch veld. Dit magnetische veld komt overeen met de uitlijning van de magneet. Deze draait rond de rotor. Om dit te bereiken worden in de stator afzonderlijk bekrachtigde koperen spoelen geïnstalleerd. Een koperen spoel waar een stroom doorheen loopt, wekt ook een magnetisch veld op. Doordat de spoelen na elkaar in een bepaalde richting bekrachtigd worden ontstaat een magnetisch veld. Dit magnetische veld draait rond de rotor, trekt de rotor mee en laat deze draaien.

De gerichte bekrachtiging van de koperspoelen, die het draaiende magneetveld opwekken, ontstaat niet zomaar. De elektronische besturing, de zogenaamde commutatie-elektronica, verzorgt dit. Het grote energievoordeel van de EC-motor komt van de permanentmagneetmotor. In tegenstelling tot andere motoren hebben deze magneten geen energie nodig voor magnetisatie.

De keuze van de Wilo-Ingenieurs voor EC-motoren was logisch. De keuze werd gedreven door de volgende superieure eigenschappen van deze motor:

• aanzienlijk hogere energie-efficiëntie dan asynchrone motoren door lager stroomverbruik
• grotere vermogensdichtheid, dus een compacter ontwerp (een motor met hetzelfde vermogen is kleiner)

Vanuit technologisch oogpunt bracht de toepassing van EC-motoren enkele uitdagingen met zich mee. Deze uitdagingen losten geleidelijk, in de loop van meerjarige technologische ontwikkeling, op.

De Wilo-Stratos was een belangrijke mijlpaal voor het bedrijf. Het gebruik van een hoogefficiënte gelijkstroommotor maakt het mogelijk om baanbrekende efficiëntieniveaus te bereiken. Een enorm energiebesparingspotentieel tot 80 procent in vergelijking met ongeregelde verwarmingspompen. De term "hoogrendement" was onbekend vóór de marktintroductie van de Wilo-Stratos in 2001. Dankzij de uitstekende technologie en een succesvolle marketingcampagne gaf Wilo vorm aan deze nu gebruikelijke generieke term voor uiterst efficiënte pompen.

De grootst mogelijke prestatie bereik je door zo min mogelijk energie te gebruiken. Dit spaart grondstoffen en beschermt het milieu op lange termijn. In 2005 voerde Wilo vrijwillig het energielabel van de Europese Ecodesign-richtlijn (ErP-richtlijn) in. Deze bindende wet leidde in 2013 tot de uiteindelijke doorbraak van de Wilo-Stratos op de markt.

In 1995 ontwikkelde Wilo een zeer efficiënte dompelmixer voor de behandeling van afvalwater en slib. Enkele jaren later, in 2001, werd de Wilo-EMU FA met HC-motor op de markt geïntroduceerd. 's Werelds eerste afvalwaterdompelmotor met een hermetisch afgesloten koelsysteem.

In dit geval drijft een waaier het koelmiddel aan. De magnetische koppeling drijft op zijn beurt weer de waaier aan. Dit materiaal is zo opgebouwd dat het aandrijfkoppel van de aandrijving synchroon en asynchroon wordt overgedragen. Dit zorgt voor de permanente aandrijving van de koelwaaier.

De Wilo-EMU FA toont zijn sterke punten binnen het pompen van afvalwater. Het risico op verstopping neemt toe. Grotere hoeveelheden vaste stoffen en vezelachtig materiaal in het water zorgen hiervoor. Dit resulteert in een verhoogd risico op storingen. In extreme gevallen betekent dit ook hogere onderhoudskosten voor de bediener.

Wilo bracht de oplossing in 2009 op de markt. De low-clogging impeller-technologie genaamd SOLID (Safe Operation Logic Impeller Design), is speciaal ontwikkeld voor onbehandeld afvalwater en is zeer efficiënt. Uitgerust met deze waaiertechnologie zorgen de Wilo-EMU FA-pompen voor een grotere bedrijfszekerheid en verlagen ze tegelijkertijd de bedrijfskosten.

De EMU FA-serie biedt een grote bandbreedte motoren en hydraulieken. Het is daarmee een prestatiegerichte oplossing voor elke eis. Ook wat betreft consistentie.

Wilo voorziet de pomp standaard met 2K-coating. Voor het verpompen van schurende of bijtende vloeistoffen kun je kiezen voor Wilo-Ceram-coating. Het heeft een uitstekende hechting en is dankzij de aluminiumoxide-elementen buitengewoon goed bestand tegen agressieve vloeistoffen.

Tussen 1994 en 1998 testte Wilo verschillende concepten en prototypes van EC-motoren. Wilo testte in het vermogensbereik tussen de 20 en 40 watt. Er volgde vele testversies. In 2003 kwam uiteindelijke de eerste seriematige kleine circulatiepomp met EC-motor op de markt. De Wilo-Stratos ECO.

Maar kort na de marktintroductie ontstond de behoefte aan een herontwikkeling van de kleine circulatiepompen. Dit werd veroorzaakt door drie belangrijke factoren:

• Klanten toonden interesse in een display op de pomp. Het display moest zowel het actuele als het jaarlijkse stroomverbruik (elektriciteitsverbruik) weergeven. Bij grote circulatiepompen waren displays al vanaf 1997 gebruikelijk. Tot die tijd hadden kleine circulatiepompen geen display.
• De snelle ontwikkeling van elektronica zorgde voor een snelle veroudering van componenten. Ook al waren ze net geïntroduceerd. Hierdoor werden ze veel te duur en waren ze veel te groot naar actuele maatstaven. De Wilo-Stratos ECO had een elektronicabehuizing die relatief groot was in vergelijking met de pomp. Ook stak het nog eens aanzienlijk buiten de motor uit.
• Europese wetgevers werkten aan de Ecodesign-richtlijn (ErP-richtlijn). Een wet die strengere eisen moest stellen aan de energie-efficiëntie van natloperpompen. Deze uitdaging voor de pompindustrie was getiteld als "Eco-ontwerpvereisten voor energieverbruikende producten". Het was gericht op een bewuster energiebeheer gedurende de gehele levensduur van een product. Kortom alles vanaf de productie tot aan de verwijdering.

De verfijning resulteerde in de Wilo-Stratos PICO, die Wilo in 2009 op de ISH introduceerde. Deze kenmerkte zich door een buitengewoon groot vermogensbereik van 3 tot 60 watt. De Wilo-Stratos PICO heeft een modern weergave- en bedieningsconcept en een zeer compact ontwerp. De pomp vind je met name als verwarmingspomp binnen woningen. De pomp is ook geschikt voor airconditioningtoepassingen. Er is ook een variant speciaal voor drinkwater beschikbaar.

In 2013 en 2015 werd de Europese Ecodesign-richtlijn (ErP-richtlijn) van kracht. De nieuwe generatie compacte circulatiepompen lagen ruim onder deze energie-eisen. Hiermee bekleedden ze een technologisch leidende positie. Het zette nieuwe maatstaven binnen energie-efficiëntie en boekte enorme energiebesparingen. De Wilo-Stratos PICO verminderde de elektriciteitsbehoefte aanzienlijk. In vergelijking met de standaard voor verwarmingspompen van die tijd kon er flink bespaard worden. De besparing kon oplopen tot wel 90 procent van de elektriciteitsbehoefte. De Duitse keuringsorganisatie TÜV SÜD certificeerde deze sensationele energie-efficiëntie.

Wilo gaat nog altijd door met de doorontwikkeling van de Wilo-Stratos PICO-serie. Regelmatig certificeert TÜV SÜD de zeer zeer efficiënte prestaties. In 2020 werd de hoogrendementpomp bekroond met de Plus X Award 2020. Doorslaggevend waren de hoge kwaliteit, het bedieningsgemak en de functionaliteit. De Wilo-Stratos PICO is vooral geschikt voor gebruik binnen woningen, maar ook binnen kleine appartementsgebouwen.

In 2013 was er zelfs een speciaal ontwerp voor fans. Zowel Wilo en Borussia Dortmund hebben hun roots in Dortmund liggen. In 2013 waren ze ook allebei geel en zwart gekleed. Wilo is de officiële Champion Partner van de voetbalclub. In 2012 bood het de meest populaire verwarmingspomp op de markt in Duitsland aan in de kleuren van Borussia Dortmund. De Wilo-Stratos PICO "Borussia Dortmund Special Edition" was een pomp in beperkte oplage met slechts 3.000 stuks beschikbaar. Enige en grote verschil met de Wilo-Stratos PICO waren de kleuren.

In 2017 zette Wilo een grote stap in de toekomst van pomptechnologie. Wilo introduceerde de eerste slimme pomp* ter wereld: de Wilo-Stratos MAXO. Met innovatieve energiebesparende functies en besturingsmodi bereikt hij maximale systeemefficiëntie. Maximale compatibiliteit en directe pompnetwerken met bestaande systemen zijn ook vanzelfsprekend bij deze nieuwe pomp.

Van eenvoudige installatie en gebruiksvriendelijke samenstelling en maximale systeemefficiëntie helemaal tot progressieve interconnectie-opties. De Wilo-Stratos MAXO zette nieuwe normen.

Het ontwerp van de Wilo-Stratos MAXO bundelt de volgende compleet nieuwe kenmerken:

• uitstekend gemak bij de elektrische installatie dankzij een overzichtelijke en goed toegankelijke aansluitruimte. Met de geoptimaliseerde Wilo-Connector sluit je de pomp zonder gereedschap aan op het elektriciteitsnet.
• intuïtieve bediening dankzij toepassingsgestuurde aanpassing met de instellingsassistent. Dit allemaal in combinatie met een nieuw duidelijk display en een bedieningsconcept met groene-knoptechnologie
• hoogste niveaus van energie-efficiëntie dankzij de interactie tussen geoptimaliseerde en innovatieve energiebesparende pompen. Denk bijvoorbeeld aan de No-Flow Stop, die de pomp automatisch uitschakelt wanneer er geen stroming is.
• optimale systeemefficiëntie dankzij nieuwe en intelligente innovatieve regelfuncties. Denk daarbij aan Dynamic Adapt plus en Multi-Flow Adaptation (zie paragraaf "Patentaanvraag voor Multi-Flow Adaptation")
• state-of-the-art communicatie-interfaces zoals Bluetooth voor verbinding met mobiele apparaten. Maar ook directe pompverbinding via Wilo Net voor het besturen van diverse pompen.

Octrooiaanvraag voor een nieuw bedieningsconcept: instellingsasssistent

Om een ​​pomp af te stellen moest de specialist enkele belangrijke systeemeigenschappen kennen. Op basis daarvan schat hij in of berekent hij op welk type regeling en setpoint hij de pomp instelt. Vooral bij bestaande systemen was dit een echte uitdaging. In de meeste gevallen was er onvoldoende documentatie, bijvoorbeeld over de leidinglengtes en -doorsneden. Hierdoor was de monteur vaak niet in staat om deze klus goed op te lossen. De Wilo-Stratos MAXO zorgde voor een andere benadering van het probleem in de vorm van de instellingsassistent.

Het leidt de gebruiker door het inbedrijfstellingsproces met vragen als "Gebruik je de pomp in een systeem voor verwarming of voor koeling?" of “Is het radiatorverwarming of vloerverwarming?”. De pomp gebruikt deze informatie om het optimale regeltype en een geschikt setpoint te berekenen. Het kenmerkende van deze manier van werken is dat de dynamische regelparameters, dat wil zeggen hoe snel of langzaam de regelaar op veranderingen reageert, goed kunnen worden ingesteld.

De pomp moet bijvoorbeeld veel sneller reageren bij koeltoepassingen dan bij verwarmingstoepassingen. De gebruiker hoeft zich hier allemaal geen zorgen meer over te maken. De pomp maakt deze voorinstellingen, sommige daarvan zijn zeer ingewikkeld. Door de jarenlange opgebouwde applicatie-expertise konden de ingenieurs dit oplossen. Door talrijke gebouwsimulaties weten we hoe je de pomp in verschillende toepassingen afstelt. Zo kan Wilo een computer gebruiken om alle soorten gebouwen en systemen te simuleren. Het kan enkele honderden simulatieseries uitvoeren om de optimale oplossing te vinden.

Inbedrijfstellingsassistent: Installatiehandleiding

• inbedrijfstelling met één klik met fabrieksinstellingen (verwarming – radiator – Dynamic Adapt plus)
• datum en tijd zijn al vooraf ingesteld
• setup-assistent voor de toepassingsspecifieke instelling van de pompfunctie (geleide selectie van de juiste regelfunctie)
• inbedrijfstelling met één klik met fabrieksinstellingen voor de Stratos MAXO-Z met T-const temperatuur (toepassing: drinkwatercirculatie)
• een groot kleurendisplay ondersteunt de intuïtieve bediening.

Octrooiaanvraag voor ontwerp koelvin

Het verticaal of horizontaal installeren van de pomp is al jaren mogelijk. Het kan ook nodig zijn, afhankelijk van de inbouwsituatie. Bij horizontale installatie ondervonden eerdere ontwerpen (Wilo-TOP-E, Wilo-Stratos) problemen met de koeling van de elektronische module.

De koelribben waren eerder verticaal opgesteld. Dit werkte uitstekend bij verticale installatie, maar beperkt bij horizontale installatie. Door het toegepaste stapeleffect steeg de warme lucht via de koelribben naar boven. Bij horizontale koelribben blokkeerde dit luchttransport. De Wilo-Stratos MAXO loste deze uitdaging op door de koelribben 45 graden te kantelen. Deze truc zorgt ervoor dat de elektronica in elke inbouwpositie koelt.

In 2018 introduceerde Wilo de Wilo-Rexa SOLID-Q. Met deze introductie biedt Wilo een intelligente systeemoplossing voor een slim rioolgemaal. De geïntegreerde Nexos Intelligence maakt digitalisering en automatisering mogelijk door verstoppingen te detecteren en automatisch spoelcycli te starten.

De ethernet-interface is voor het eerst ingebouwd in de pomp. Zo communiceert het systeem met andere componenten van het slimmen afvalwaterpompstation. Het systeem stuurt gegevens naar een besturingssysteem of cloud voor verdere analyse.

Het verpompen van onbehandeld afvalwater is een belangrijke taak. De toenemende prevalentie van vaste stoffen en de verblijftijd in het netwerk maakt dit steeds veeleisender. Ook het te verpompen medium wordt steeds agressiever en problematischer. Afvalwater, de behandeling van slib en slibvloeistof en schurende of vezelige media vereisen pompen en pompsystemen met een grote bedrijfszekerheid en een lange levensduur, evenals intelligente besturing en connectiviteit.

De Wilo-Rexa SOLID-Q met Nexos Intelligence is zo'n intelligente systeemoplossing voor een slim rioolgemaal. Kenmerkend voor deze pomp zijn de hoge mate van energie-efficiëntie en connectiviteit in combinatie met digitale interfaces. Daarnaast beschikt de pomp nog eens over verder aanpasbare functies.

Grotere operationele betrouwbaarheid

De nieuwe Wilo-Rexa SOLID-Q met Nexos Intelligentie is een holistische en toekomstbestendige systeemoplossing voor slimme rioolgemalen. Het heeft de volgende eigenschappen:

• dynamische aanpassing aan veranderende eisen dankzij nieuwe geïntegreerde Nexos Intelligentie
• hoogste bedrijfszekerheid en verminderde servicevereisten dankzij zelfreinigende functie
• corrosiebescherming dankzij optionele Ceram-coating voor een lange levensduur in agressieve vloeistoffen
• verhoogde bedrijfszekerheid bij storing dankzij de redundante uitvoering van de geïntegreerde pompbesturing

Grotere energie-efficiëntie

Het energieverbruik van een gemaal is nodig voor het economisch rendement. De nieuwe Wilo-Rexa SOLID-Q met Nexos Intelligentie biedt actieve ondersteuning aan operators:

• verlaging van energiekosten dankzij hoog hydraulisch rendement en tot IE5 motortechnologie. In natte en droge opstelling (gebaseerd op IEC60034-30-2)
• maximale systeemefficiëntie dankzij automatische bepaling van het optimale werkpunt en intelligente snelheidsregeling
• verlaging van de bedrijfskosten door het vermijden van kostenintensief onderhoudswerk op ongunstige momenten. Zoals 's nachts of in het weekend.
• lagere energiekosten dankzij automatische besturing voor de optimale bedrijfsmodus voor het specifieke systeem

Grotere connectiviteit

De Wilo-Rexa SOLID-Q met Nexos Intelligentie maakt het dagelijks werk van de beheerders makkelijker. Dankzij het hoge connectiviteitsniveau en ook door de grootst mogelijke compatibiliteit van de digitale interface:

• optionele digitale data-interface (DDI) met vibratiemonitor, datalogger, webserver en digitaal typeplaatje voor comfortabele bewaking en systeemintegratie
• controle en connectiviteit met het communicatienetwerk via een webserver en Ethernet-interface met standaard netwerkprotocollen
• geïntegreerde besturingselektronica voor het zelfstandig herkennen en verhelpen van verstoppingen

Het baanbrekende, ultramoderne gebouwencomplex is ten zuiden van de stad neergezet. Dit nieuwe complex onderstreept niet alleen de rol van Wilo als digitale pionier. Het nieuwe complex vermindert, door toepassing van de nieuwste technologie, behoorlijk op het energieverbruik. We reduceren het jaarlijkse energieverbruik met 40 procent en de uitstoot met 3.500 ton CO2. Wilo is altijd toekomstgericht geweest en heeft grondstofvriendelijke en duurzame producten ontwikkeld. Milieu- en klimaatbescherming vormen nu nog altijd een vast onderdeel van de bedrijfsstrategie van Wilo.